1

Vertel het de kinderen zo snel mogelijk.
Ook als een van jullie beide de scheiding niet wilt. Zodra het besluit is genomen, samen of een van jullie alleen is het verstandig dit met de kinderen te delen. Kinderen voelen vaak al zoveel aan. Zij hebben ook tijd nodig om aan een nieuwe situatie te wennen, net zoals jullie. Als zij pas later of als alles al is geregeld pas worden betrokken bij de scheiding, dan vraag je eigenlijk van hen ‘ineens’ in een nieuwe situatie te stappen. Ze staan voor een voldongen feit. Daarnaast bestaat er een kans dat ze het van anderen horen. Dat is voor allen bijzonder pijnlijk;

2

Zoek een rustig moment uit, waarop iedereen samen is en jullie niet gestoord kunnen worden. Bij voorkeur ergens in de middag, zodat kinderen niet daarna nog ergens naar toe moeten, of naar bed gaan.

Geef aan dat jullie niet meer verliefd zijn i.p.v. te zeggen dat jullie niet meer van elkaar houden. 'Houden van' gebruik je namelijk ook in je relatie met de kinderen. Ze zouden dan kunnen denken dat jullie liefde voor hun ook kan stoppen.

3

Blijf positief en respectvol over elkaar praten.
Je hoeft niet uit te leggen waarom jullie gaan scheiden. Dit is vaak voor jezelf al lastig genoeg te bevatten, laat staan voor een kind.

Vertel dat jullie samen altijd hun ouders, hun papa en mama blijven. Geef ook aan dat het niet hun schuld is. Kinderen betrekken het vaak op zichzelf en beredeneren dat ze 'schuld' hebben aan de ruzies tussen jullie.
"Als ik niet mijn zusje had gepest....."'

4

Als je merkt dat een kind zich terugtrekt of soms zelfs wegloopt dan is het een teken dat het even genoeg is. Ook kunnen kinderen soms zeggen dat je moet stoppen. Luister hier dan naar en schort het gesprek op. Soms kan het ook gebeuren dat een kind ineens iets heel anders tussendoor vraagt of gaat spelen. Dit is niet een teken dat hij of zij het niet begrijpt maar dat het hoofd van je kind even ‘vol’ zit. Kinderen komen er vaak zelf op een later tijdstip ineen op terug;

5

Verander niet meteen teveel. Probeer alles zoveel mogelijk hetzelfde te laten zijn. Ook als een van jullie vertrekt uit huis. Laat zoveel mogelijk sport, clubjes en sociale gelegenheden doorgaan.

Kinderen kunnen zich eenzaam voelen tijdens en na de scheiding. Gevoelens van angst en verdriet zijn normaal. Kinderen hebben vaak het gevoel te moeten kiezen (loyaliteit), of om de ouder(s) te gaan verzorgen. Jullie hebben immers al zoveel verdriet. Geef bij het kind aan dat je het lief vindt, dat ze dat wil doen, maar dat jij nog heel goed voor hen kunt zorgen;

Geef aan dat de scheiding definitief is. Veel kinderen houden hoop dat het nog goedkomt.

6

Kinderen hebben veel emoties te verwerken en gaan daar allemaal anders mee om: terugtrekken, doen alsof er niks aan de hand is of juist heel boos of verdrietig zijn. Zeker bij het wisselen van de ene naar de andere ouder, kan het kind zich anders gaan gedragen. Laat ze rustig even uitrazen en praat op een later tijdstip over hun gevoelens. Straf geven voor dit gedrag werkt alleen maar averechts. Geef ook vooral je ex-partner niet de schuld van het gedrag. Kinderen voelen dat als een loyaliteitsconflict.